قصة سعدية الصعيدية و ميدو الأستايل

قصه البت سعديه الصعيديه الى جالها التنسيق فى جامعه القاهره وسافرت عند عمها علشان تدرس
وقابلت بقى ميدو وحصلت اجمل قصه تعالوا نشوف

شخصيات القصه

سعديه وميدو



جنى صديقه ميدو



ندى صديقه سعديه







الحلقه الاولى

جه جواب التنسيق لسعديه وفتحت الجواب لقت جامعة القاهره



سعديه : يا دى اليوم الاسود النهارده يادى النيله


ام سعديه : ايه يابتى مالك


سعديه : الحجى يامه جواب التنسيج جه القاهره


ام سعديه : وماله يابتى عمك هناك روحى عند عمك


سعديه : انا مش بطيج مرته دى الى عامله زى ام اربعه واربعين


ام سعديه :معلش يابتى ايام وجضيها وخلاص


سعديه :امرى لله انا عارفه حظى اسود من يومه

هروح وخلاص

وجه معاد السفر

ركبت سعديه القطر وفى طريقها للقاهره


سعديه : يا سوادى هى السكه مالها طويله جوى ليه كده يا مهون هون علشان انا زهجت ومليت من الجعده دى

وصلت سعديه وراحت عند عمها خبطت على الباب فتحت مرات عمها


سعديه : اهلا يا مرت عمى


مرات عمها : مين سعديه


سعديه : ايوه سعديه امال هيكون عفريتها ولا ايه


مرات عمها : ازيك يا بنتى منوره


عمها يجري على الباب و يقول مين سعدية ازيك يا بتى واللي في البلد عاملين ايه


سعديه : طيب مش تدخلونى وبعدين تسلموا ولا هنجضيها سلامات من على الباب الشنطه خلعت كتفى


عمها : ادخلى يا بتى اهلا وسهلا


ورحبوا بيها وسلمت على عمها واولاده

وتانى يوم كان الدراسه

صحيت بقى سعديه واستعدت وراحت على الجامعه مع عمها لانها متعرفش السكه دى اول مره هتروح فيها

وصلها عمها وشرحلها الطريق

دخلت سعديه الجامعه

لقت بنات بقى وشباب استايل اوى
اول مره تشوف كده

سعديه : وى وى وى وى وى يا بوى

ايه الى البنات عاملينه فى نفسهم ده

المحزج والملزج وايه الالوان الى فى شعرهم دى

استغفر الله العظيم يا ربى

والولاد مالهم كده مطولين شعرهم وموجفينه زى ما يكونوا مكهربين

دول ما يجلوش حاده عن البنات

عشنا وشفنا وانا مالى انا الحج بجى محاضراتى

ودخلت بقى سعديه قاعه المحاضرات
بتدور على مكان تقعد فيه

سعديه : ايوووووووووه يا ولاد ايه الى بيحصل ده


الاولاد جمب البنات كده وملزجين فى بعض
انا هجعد زيهم كده لا والله لا يمكن ابدا

انا هفضل واجفه احسن

دخل الدكتور لقى كل الناس اعده الا هى
بيقلها يا بنتى اعدى


سعديه : اجعد ازاى يا دكتور جمب الولاد كده عادى لا والله ما يحصل ولا يكون


الدكتور:ههههههه اعدى جمب اى بنت

طيب اى حد يا بنات يقعدها جمبه

وحده من البنات قالتلها تعالى هنا جمبى

اعدت سعديه واتعرفت عليها

انتى اسمك ايه

قالتلها اسمى ندى

وانتى قالتلها سعديه

المهم بعد ما خلصت المحاضره اتعرفوا على بعض وبقوا صحاب اوى


وخلص اليوم وخلصت المحاضرات وجه معاد انها تمشى لبيت عمها


خرجت سعديه هى وندى


وبعدين



الحلقه الجايه بقى

الحلقه الرابعه


بعد ما دخلت ندى وشافت ميدو مكسر خالص
ندهت على سعديه

ندى : ادخل يا سمسم


سعديه طبعا داخله وماسكه الورد وهى عامله نفسها غلبانه بقى ومكسوره ميدو شفها بقى وحصلت المفجأأأأأأأأأأأه


ميدو : يا ماااااااااااااااااااااااااامى الحقونى حوشوا المتوحشه دى خرجوها بره


صرخ طبعا كأن جاتله حاله صرع


سعديه : ايه يا واد انت مالك شفت عفريت ولا دينسور دخل عليك دول حتى اختفوا من زمان


ندى: اهدى يا ميدو مش كده دى جايه تعتزرلك


ميدو : لا مش عايز منها اعتزار ولا حاجه خرجوها


سعديه : انا جولتلك مش هاجى عند الواد الرمه دى بخلجته الملخبطه ده ولد امه ودزمه ومش راجل خالص


ندى : خلاص بقى انتوا لتنين


هدت ندى الموقف واعدوا يتكلموا همه التلاته
دخلت بقى جنى


جنى : هاى ميدو ايه ده يا مامى ايه الى جاب دى هنا


سعديه : مالك ياختى اتخضيتى تفى فى عبك ولا اجيبلك طاسه الخضه


ميدو : اهلا يا جنى دى سعديه وندى جم علشان نتصالح سوى وخلاص بقينا اصحاب


سعديه :يلا بجى يا ندى نمشى ما المثل بيجول اذا حضرت الشياطين ذهبت الملائكه واهى الشياطين جات

وهى خارجه زقت جنى وقعتها على الارض
وقالتها غورى بخلجتك الوحشه دى

وبعد كم يوم خرج ميدو من المستشفى وراح الجامعه وطبعا اول اما شاف سعديه وندى راح سلم عليهم واعدوا يتكلموا وجات جنى


جنى : هاى شله فيه رحله مطلعاها الجامعه لشرم مين هيجى معانا


ميدو : كلنا طبعا جايين احجزيلنا معاكى كلنا


ندى : انا موافقه


سعديه : موافجه ايه روحوا لوحدكوا انا مش هروح مستحيل طبعا


ندى : ليه يا سعديه نغير جو كده كم يوم


سعديه : انسدى يا بت انتى واجفلى خشمك ده مش هروح جلتلك


طبعا كلهم مصرين ياخدوا سعديه وندى اتصلت بعمها علشان يقنعها


عمها : ماتروحى يا بنتى تغيرى جو كده مع صحابك


سعديه
: فى سرها بتقول ( والله الراجل ده شكله عايز يخلص مانى ده شكله ما صدق يا
سوادى علشان اريحه ليه انا مزهجاه للدرجه دى خلاص هروح وامرى لله ) خلاص
ياعمى موافجه هروح


وبعد معاناه وافقت سعديه تروح الرحله


وفى يوم السفر حضرت بقى سعديه شنطتها


واتجمعوا هى وندى وجنى وميدو وباقى اصحابهم عند الجامعه وركبوا الاتوبيس
وبعدين

الحلقه الجايه

الحلقه الخامسه

وفى الاتوبيس طبعا البنات اعدة بقى يرقصوا همه والشباب ويغنوا

سعديه مش عجبها الوضع ده خالص عماله تتكلم بقى فى سرها وتقول ( وى
وى وى وى ايه المسخره وجله الادب دى معدش فيه حيى خالص البنات ماالها
ببترجص وتتلوىزى التعابين كده ليه وكمان الولاد عمالين يتمايعوا كده ومفيش
خشى خالص دول رايحين رحله ولا كباريه يادى السواد الى انا فيه )


طبعا جنى الرخمه حبت ترخم على سعديه فا اعدت تشد فيها بقى علشان تيجى ترقص


جنى: يلا بقى يا شباب عايزين سعديه عايزين سعديه


سعديه : هى سعديه الرجاصه الى جابهالك ابوكى ولا ايه يا بت انتى اخرسى احسن اجطعلك لسانك ده المعوووج


يادى الفضيحه ام جلاجل ياجى الجرسه ام حناجل
عايزانى اترجص يا بت زيكوا انت انهبلتى ولا ايه
انت عارفه دول لو عرفوا فى البلد يطخونى بالنار
ويخلصوا من عارى


الولاد طبعا : عايزين سعديه


سعديه : هوه اسمى بجى لبانه فى خشمكوا
والله الى هينطج اسمى هتبجى وجعته سوده انهرده بجوطران


ندى : خلاص يا جماعه معلش سيبوا سعديه


سعديه طبعا طول السكه متغازه اوى من الى حصل
وبتقول فى سرها (جال
ارجص جال الهى تجرصهم حيه جولالات الخشى انا كان مالى ومال المياعه دى يا
ربى شكلها هتبجى رحله سوده بطين وجوطران يا رب عدى الايام المهببه دى على
خير وهى السكه دى كمان مالها طويله ليه انا زهجت دى وجعه سوده ومنيله )


ميدو اما شاف سعديه اعده ومتنرفزه اوى راح اعد جمبها

وبيكلمها


ميدو : مالك يا سعديه متنرفزه ليه


سعديه : انت يا واد انت ازاى تجعد جمبى كده من غير خشى جوم يلا فز من هنا


ميدو : احنا اصدقاء يا سعديه ومتخافيش انا هقعد باحترامى


سعديه : ماشى ازا كان باحترام ماشى بس يلا لخص وجول الى عايز تجوله وفضها سيره مش تاخودها حلوانه فى سلونه وتوجعد


ميدو : ههههههه اوك ماشى


انتى مالك بقى زعلانه ليه


سعديه : انت مش شايف جله الحى دى


ميدو : انتى مالك كده خدى الامور عادى فرى


سعديه : فرى ولا سافو يا واد جوم من هنا


ميدو : انتى ليه مقعده


سعديه : انا معجده طيب ماتفوكنى يا خوى مش بجولك الى انا عملته فيك ده جليل


الست جنى بقى اول اما شافت ميدو اعد مع سعديه اتنرفزت اوى وراحت تقله ميدو انت ايه الى مقعدك هنا

سعديه : جال يا جاعدين يكفيكوا شر الجايين انا من الاول مش مرتحالك انتى بهدومك المجطعه دى


جنى : انا هدومى مقطعه


سعديه : يا بت غورى اتبطى كده واجدعى بعيد


جنى : انتى بتكلمينى انا


سعديه : امال بكلم امى هوه فيه دزمه جودامى غيرك

غورى يا بت بعيد من هنا احسن اعملك عاهه


ميدو : جنى روحى شوفى زمايلك لو سمحتى عايز اعد مع سعديه


سعديه : لا مش هتجعد يالا انت كمان يا واد يا رمه خد الدزمه دى وامشى غوووووووور


ووصلوا بقى ودخلوا الفندق الى هيقعدوا في


واشوفكوا الحلقة الجاية

الحلقه السادسه

طبعا بدأ توزيع الاوض


ومن المفروض كل 3 بنات فى اوضه


جه حظ بقى ندى وسعديه وجنى فى اوضه سوى

سعديه رافضه تماما ان جنى تقعد معاهم فى الاوضه


سعديه : مستحيل ام سحلول دى تجعد معانا فى اوضه وحده


هى مش ناجصه سجالى هنا


جنى : وانا بقى مش هقعد غير هنا هى اوضه اهلك انتى


سعديه: يومك اسود على دماغك ودماغ الى جابوكى
انتى تعرفى اهلى منين يا بت تغلطى فيهم


اهلى لو شافوكى كانوا تاوكى من زمان ولاحد يعرفلك طريج


كنها ايامك هتبجى اسود من الحبر يا حزينه

طبعا المشرفه سمعت الخناقه جت هدت الموقف

واقنعت سعديه ان ده ترتيب غرف ومينفعش يتغير

دخلوا ورتبوا هدومهم ونزلوا المطعم اتغدوا

وبعد كده كان باقى اليوم يقضوه على البحر

راحوا كلهم والبنات بقى والاولاد لبسوا الميوهات ونزلوا البحر الا سعديه


سعديه
: يا دى اليوم لسود ايه الى انا شيفاه ده الله يخرب بيت الى جاب ابوكم كده
من غير خشى عارايه من غير هدوم جودام بعض نهار اسود استر يا رب على النعمه
دى علامات يوم الجيامه كاسيات عاريات ربنا ياخدكم يا جولالات الادب استر
يا رب


ندى : ايه يا سعديه مش هتنزلى البحر يلا البسى المايوه بتاعك


سعديه : ميوه ايه يا بت انت يام مايوه وانا الى فاكراكى مؤدبه طلعتى زيهم بالظبط


ندى : ليه بس انا الميوه بتاعى مش مكشوف اوى ده اسلامى


سعديه : عشنا وشوفنا حتى الميوه عملاوه اسلامى اوعى تجيبى سيره الدين على لسانك انتى يا نيله وغورى من وشى الساعادى


مشيت ندى واعدت سعديه لوحدها تحت الشمسيه متغاظه ومش عاجبها الوضع خالص


جالها ميدو وبيكلمها


ميدو : سعديه مالك مش نازله ليه البحر


سعديه : ماهى ناجصاك انت كمان غور يا ولا اتحشم والبس اى حاجه على جسمك ده وانت عامل زى البرص الجعان


ميدو : انا برص جعان يا سو سو


سعديه : سوسو ليه شايفنى شغاله فى كاباريه اتلم يا ولا ايوه برص جعان وكمان مسلوخ ومعفن وريحته وحشه


ميدو : ههههههههههه مقبوله منك تعرفى انا مش ازعل منك لانك انتى دمك خفيف موت وانا احب البنات الى كده


سعديه
: يا دى النيله ده هيجعد وهيتساير معايا وانا اصلا مش طايجاه روح يا شاطر
خد الطوج بتاعك وروح عوم يا رب تغرج وارتاح من وشك الفجرى ده


ميدو : لا انا اعد معاكى شويه اسمحيلى


سعديه : تجعد بادبك وغطى جسمك ده


ميدو : حاضر يا ستى


( طبعا
ميدو اعد هوه وسعديه واعدوا يحكوا لبعض عن حياتهم واخواتهم وكده وبيعرفوا
كل حاجه عن بعض يعنى شكله الموضوع كده قلب على اعجاب وربنا يستر )


عدى اليوم وراحوا الفندق واتعشوا ودخلوا اوضهم بقى علشان يرتاحوا


سعديه: بتحكى لندى عن ميدو بتقلها الولا محمد ده طلع كويس والله وشكله غلبان وطيب بس لو يبطل الحاجات الى بيعملها دى هيبجى كويس


ندى : ايه يعنى فكرتك اتغيرت عنه وكمان بتقولى محمد


سعديه : هى اتغيرت حبتين بس بردو لسه وكمان اسم محمد احسن من ميدو المياعه دى وجله الادب
سمعتهم طبعا الهانم جنى وهمه بيحكوا طبعا جنى بتحب ميدو اتنرفزت وحست ان هيحصل شىء بينه وبين سعديه فا ردت عليهم


جنى : انتوا بتكلموا عن ميدو ليه وبعدين انتى اوعى تكلميه تانى يا انتى


سعديه اتنرفزت وبصت لندى وجالت هى البت الدزمه الزباله دى بتكلم مين انا ولا انتى


ندى : بتكلمك انتى ههههههههه


سعديه : بصت لجنى وقالتلها عايزه ايه انتى يا ام سحلول


جنى : عايزه مش تكلمى ميدو تانى فهمتى ولا لا


سعديه : يا بتى جلتلك الف مره اتجى شرى انتى مش بتسمعى الكلام وشكله كده يومك خلص على ايدى


جنى : انا بقلك اهوه وبلاش تكلميه تانى يا بارده


سعديه:
انا بارده يا بت ده انتى لو حطوكى فى فرن درجه حرارتها الف مئويه تجمديها
وبعدين فهمينى مين ميدو ده الى انتى بتتخانجى معانا علشانه


جنى : ميدو حبيبى



سعديه : حبك برص يا سحليه جربانه انتى ميدو ده واد دزمه وانتى البولغه بتاعته وغورى من وشى روحى اتخمدى


ندى طبعا ميته على نفسها من الضحك على الى بيحصل


المهم خلص اليوم بالمناقشه الحاره علشان الكابتن ميدو


وجه تانى يوم فى الرحله الى هوه المفروض انه يوم رحله سفارى فى الصحرى وركوب جمال وكان يوم جميل


نشوف حصل فيه ايه الحلقه الجاي

الحلقه السابعه

وجه تانى يوم الى هوه يوم رحله السفارى وركوب الجمال

تعالى نشوف حصل ايه

صحيوا الصبح ولبسوا ونزلوا يفطروا

ندى بصت لسعديه لقيتها لابسه لبسها المعتاد الى هوه جيب وجاكت استغربت اوى وراحت تكلمها

ندى : سعديه ايه الى انتى لابساه ده

سعديه : ماله الى انا لابساه ده وحش ولا ايه

ندى : لا مش وحش بس مينفعش تركبى بيه جمل

اوى تطلعى سفارى خالص لازم تلبسى بنطلون

سعديه : يومك اسود البس بنطلون ليه حصل ايه فى الدنيا

اتهببى واسكتى يا بت وانا اصلا مش هركب جمل ولا حتى السفارى دى كمان وغورى من وشى

ندى : مينفعش يعنى هنسيبك لوحدك فى الصحرا

سعديه : خلاص مش اروح خالص واجعد هنا

ندى : لا بصى انا هجيبلك بنطلون من عندى بس واسع والله ومش ضيق تعالى شوفيه ولو مش عاجبك مش تلبسيه

سعديه : تعالى اما اشوف انا عارفه انها رحله سوده من الاول ومحدش مصدجنى خالص

(سعديه اختارت طبعا اوسع بنطلون عند ندى وكمان لبست فوق منه فست طويل بس الحمد لله انها وافقت تلبس البنطلون بعد اقناع شديد)

وراحوا بقى وهناك ركبوا الجمال الا وحده بس الاستاذه جنى خايفه طبعا من الجمل

جنى : يا مامى انا اركب ده لالالالالالا مقدرش انا اخاف منه

سعديه بقى شافت الموقف واتنرفزت منها

سعديه : متركبى ياختى وتخلصينى خلينا نتحرك ونمشى

جنى : انتى مالك يا انتى انا مش اركب مقدرش اخاف انا

سعديه
: طيب جيبولها طاسه الخضه المحروسه على شبابها فى اليوم لاسود ده يابت
الناس اركبى ده اليف مش يعضك والله انا حاسه بالجمل هوه خايف منك احسن انتى
تعضيه

جنى طبعا رافضه اقنعها احدى المشرفين انها تركب مع حد من زمايلها طبعا جنى اختارت ميدو

سعديه شافتها بتركب مع ميدو اتنرفزت هى كمان

سعديه
: والله انا بجول ان البت دى دزمه هى مش خايفه اصلا انا عارفاها هى عايزه
تتلزج فى الولا الى اسمه ميدو شوفى يا بت يا ندى عامله ايه البت ما صدجت
تلزج فيه يادى النيله بنات اخر زمن

( سعديه شكلها متغاز علشان ميدو حاسه كده ان القلب بدأ يدق اما نشوف بقى )

خلص
بقى موضوع الجمال وجه معاد رحله السفارى وكل اتنين يركبوا سوى وركبت ندى
وسعديه وجنى طبعا مع ميدور وانطلقت الرحله سعديه كانت خايفه من موضوع
السفارى ده لانها اول مره تطلع رحله سفارى وانطلقوا بقى

سعديه : بالراحه يا بت يا ندى بالراحه يا دزمه يومك اسود شكلك هتموتينا بدرى

ندى
طبعا فرحانه اوى ومش شايفه قدامها وسعديه عماله تلطم بعدها بقى ندى مشيت
بالراحه علشان سعديه لغايه اما صحابهم كلهم مشيوا وهمه لقيوا نفسهم لوحدهم
وسط الصحرا ومش عارفين يرحوا فين وتاهوا


ندى : سعديه انا مش عارفه همه مشيوا منين

سعديه : يعنى ايه

ندى : شكلنا كده تهنا مش هنعرف نرجع

سعديه
: انا عارفه هوه يوم اسود وجوطران انا كان مالى ومال السفارى والنيله
المنيله بهباب دى ما انا كنت فى بيتنا مرتاحه مالى ومال مصر ومال الرحلات

ندى : ما كفايه خلينا نركز بقى نشوف هنعمل ايه

سعديه : تعملى ايه اتصلى بالموبيل الى معاكى ده باى حد قبل الليل ما يدخل

ندى : اتصلت بميدو الو ايوه يا يا ميدو بص احنا فى الصحرا ومش عارفين نروحلكوا او نرجع احنا تهنى

ميدو : طيب انتوا فين بالتحديد

ندى: مش عارفه

سعديه : هاتى اشوفه الدزمه ده انت يا بنى اتصرف اعمل اى حاجه

ميدو : طيب اوصفيلى المكان الى انتوا فيه

سعديه
: اوصفلك ايه يا سوادى يعنى خير اللهم ما اجعله خير الجنه بس جالبه على
صفار شويه انت اهبل يلا ماهى كله صفار فى صفار مفيش غير الرمل والصحرى انا
اتلميت على شويه مخابيل فى ايامى السوده دى

ميدو : طيب اهدى يا سعديه وانا هرجع من نفس السكه الى جينا منها وان شاء الله هلاقيكوا

سعديه : طيب بسرعه يلا

ميدو رجع من نفس المكان والحمد لله لقى ندى وسعديه

وخدهم ورجعوا الفندق طبعا سعديه زاد اعجابها بميدو وبالحركه الجدعه الى عملها بعد اما وصلوا الفندق

سعديه : عارف يلا يا محمد مع انك ولا دزمه بس طلعت جدع شكرا يلا انك رجعتنا

ميدو : مفيش شكر ده واجب واحنا اصحاب ولازم اعمل كده

وخصوصا انك انتى كمان الى كنتى تايهه

سعديه : خلاص يا ولا انت ما صدجت ولا ايه هاتاخدها حلوانه فى سلوانه وتتساير يلا بجى شوف انت رايح فين

وخلص اليوم بالاعجاب الجميل بين سعديه وميدو

وانتظروا الحلقه القادمه

الحلقه التامنه

وتالت
يوم بقى كان جوله حره يعنى كل واحد يروح المكان الى يحبه الطلبه كلهم
قررروا انهم ينزلوا فسحه كده ويشتروا شويه حاجات خرجوا ندى وسعديه واتمشوا
بقى وقضوا اليوم جميل جدا وباليل بقى كانت حفله فى الديسكو

راحوا بقى كلهم سعديه اول ما دخلت وشافت المنظر


سعديه : يا ليله سوده ايه ده الى انا شايفاها



ندى: مالك احنا لسه دخلنا تعالى بقى دى هتبقى ليله جميله



سعديه : ليله جميله ايه الرجص المدوحس ده همه مكهربين ولا ايه



ندى : هوه الرقص هنا كده




سعديه : ما انا بشوفه بس فى الزار اما الوحده يكون عليها عفريت يدجولها كده علشان يطلع




ندى : ههههههههههه طيب تعالى نرقص



سعديه : غورى يا بت ارجصى لوحدك انا هجعد هنا هتفرج



( سعديه بقى عماله تتفرج وبتقول فى سرها )



سعديه:
يا بوووووووووى ايه ده هوه الولا ده ماله شعره عامل ليه كده فيه الوان
الطيف مركب قوس قزح فى دماغه ده ولا ايه والتانى ماله عامل ليه كده عنده
شلل رعاش ولا ايه



ولا البت دى كمان هى عندها سعال ديكى ولا ايه وايه البت الى لابسه بنطلون رجل ورجل لا معهاش تكمله ولا ايه ايه السواد ده)



ميدو جه لسعديه يكلمها اما لقاها اعده لوحدها


ميدو : سعديه انتى اعده ليه تعالى ارقصى معايه



سعديه: بس يلا روح ارجص انت وجنى ده علشان كمان العفريت ولا الجنى الى عليها يطلع



ميدو : لا انا عايز ارقص معاكى انتى



سعديه : جرصتك حيه ياشيخ اتهبب وغور وكفايه اظبط وسطك ده وانت بتكلمنى خايلتنى يا منيل



ميدو : طيب بلاش رقص اعد اشرب حاجه معاكى



سعديه : اجعد بس بادبك



ميدو : راح جاب حاجه يشربوها وجه اعد بيقلها اتفضلى



سعديه : ايه ده



ميدو : ده شامبانيا



سعديه : يعنى خمره صح



ميدو : عادى دى تفاريح كده



سعديه : تفاريح ولا جنايز غور من وشى ربنا ياخدك
ودلقت الشامبانيا عليه


وخرجت من الديسكو خالص



ندى جريت وراها



ندى : فيه ايه يا سعديه



سعديه : الواد الدزمه ده الزباله بيدينى خمره ويجولى اشربيه




ندى : خلاص يا ستى اشربى اى حاجه




سعديه : لا انا مش اجعد فى مكان فيه المسخره دى
ميدو جه وراها




ميدو : انا اسف والله معرفش انك مش تشربى




سعديه : غور يلا من وشى ربنا ياخدك يا معفن



ندى : خلاص تعالوا نقعد هنا بلاش ديسكو الجوعلى البحر يجنن



اعدوا همه التلاته



ميدو: سعديه متزعليش انا اسف بجد



سعديه: بص ياد انت يا معفن خشمك ده تجفله خالص متفتحوش معايا بعد ماشربت الهباب ده انا مكلمش ناس بتشرب الحاجات دى



ميدو : لا انا مش بشرب غير يعنى وبعدين مش هشرب تانى والله خلاص انا اسف



سعديه :بتضحك على نفسك ولا على اتهبب واسكت انت اخرتك جهنم تولع فى جتتك وانا افرح فيك




ميدو :ههههههه معلش مش هشرب تانى والله




ندى : نعتبر ده وعد يا ميدو




ميدو : اكيد يا ندى والله وبعدين على فكره ده علشان خاطر سعديه بس




ندى : طيب انا اروح اجيبلكوا حاجه ساقعه وجايه
( ندى
سابت ميدو وسعديه فى الجو الرومانسى ده سابتهم يتكلموا سوى وسعديه الى
كانت متنرفزه هديت اوى وكمان عمنا ميدو بدأ يصلح من نفسه علشان سعديه
وشكلها كده هتقلب بقصه حب اما نشوف بقى )




خلص اليوم بقى وراحوا الفندق ناموا

الحلقه التاسعة

وجه رابع يوم
قرروا انهم يروحوا البحر سعديه رفضت زى العاده انها تنزل الميه



ندى: طيب اقلك حاجه يا ميدو علشان سعديه تيجى معانا تعالى ناخد لانش فى البحر وهيبقى جميل





ميدو: فكره جميله تعالى نقول لسعديه
سعديه وافقت طبعا وركب اللانش ندى وميدو وسعديه وجات الرخمه الى اسمها جنى ومصره انها تروح





جنى : انا لازم اروح معاكوا




سعديه : هى البت دى مش بتسمع الكلام ليه جولتلك اتجى شرى شكلك كده جبتيه لنفسك




جنى : لا هروح غصب عنك يا انتى




سعديه : تانى كلمه انتى دى انا ليا اسم ربنا ياخدك
عموما انتى الجانيه على روحك تعالى معانا
وركبوا
اللانش وانطلقوا بقى فى البحر والجو كان تحفه وسعديه وميدو اعدين جمب بعض
ومنسجمين اوى جنى بقى اعده متغاظه اوى ازاى ميدو يقعد مع سعديه متجاهلها
تماما كده راحت لسعديه بتقلها قومى من هنا




سعديه : نعم يا ام سحلول عايزه ايه




جنى : بقلك قومى من هنا عايزه اعد جمب ميدو



ميدو: لا سعديه مش هتقوم من هنا




سعديه : لا انا سيبهالك وسيبهالها ام بوز فجرى اوعى وانتى زى الجرد كده




جنى : انا زى القرد انتى يا جربانه



سعديه : انا جربانه يا زباله يا حساله المجتمع انتى طيب هوريكى



( سعديه زقت جنى فى الميه )



بس الحمد لله جنى بتعرف تعوم



ميدو: ايه الى انتى عملتيه ده يا سعديه




سعديه : انت مش شايف الملخبطه دى بتجول ايه
ميدو رمى لجنى الطوق وطلعها اللانش
جنى بعد اما طلعت بتكلم سعديه




جنى : بصى يا انتى انا بعرف اعوم وبتصرف كويس فى المواقف دى شوفى انتى بقى هتعملى ايه وزقت سعديه فى الميه



سعديه: يا بووووووووووووووى ااااااااااااااااااااااااااااه الحجونى همووووووووووووووووت هموووووووووووووووووت




ميدو نزل بقى يجرى وراها الميه لان سعديه مش بتعرف تعوم وانقزها بقى وخرجوا من البحر خالص بعد المشكله الى حصلت دى

سعديه بعد اما فاقت مسكت جنى وضربتها ادتها علقه جامده
وعضتها بقى عضه ايه فى ايدها

ندى وميدو هدوا الموضوع وخلص اليوم بالخناقه دى اظن بعد كده جنى هتحرم تروح ناحيه سعديه او تضايقها تانى

ربنا يستر على البت ومش تروح مستشفى الكلب
هههههههههههههههه

الحلقه العاشرة

وفى اليوم الخامس من ايام الرحله قرروا الطلبه يعملوا حفله بكينى بارتى وممنوع اى حد يدخل الحفله دى من غير مايو


ندى بتسال سعديه


ندى: سعديه انتى هتروحى الحفله دى



سعديه : اتهببى يا بت انتى حفله ايه ياختى انتى عايزانى البس مايو لا مش ممكن طبعا روحى انتى



ندى: لا مش اروح انا محبش الحفلات دى



سعديه: جدعه يا بت كنت فاكراكى جليله ادب طلعتى مؤدبه ايوه كده تستاهلى انك تمشى مع سعديه بلا فخر




ندى: ماشى يا ستى سعديه تعالى طيب نروح نتفرج من بعيد



سعديه : تعالى اما نشوف ايه اللى هيحصل فيها البكينى بارتى دى

كانها مش حفله ده عرض ازياء


راحوا يتفرجوا على الحفله من بعيد سعديه اول اما شافت الحفله كأن لسعتها عقربه



سعديه :يادى اليوم لسود الملحوس بحبر اسود مطين
يا بووووووووووووووووووووى ايه ده

البنات
والولاد ملط كده من غير هدوم خالص ده مش بكينى بارتى ده ملط بارتى جله خشى
بارتى سفاله بارتى يا دلى يا دلى فينك ياماى تيجى تشوفى اللى اتحرمتى منه
طول عمرك



ندى: مالك بس يا سعديه دى مايوهات عادى اتفرجى وانتى ساكته



سعديه:اسكت ازاى يا بت ده اللى انا شايفاه عايز البلد كلها تاجى تلطم عليه بما فيهم العمده ذات نفسيه يا بوى يابوى



فينكم يا اهل البلد تيجوا تشوفوا الحاجات دى مش البنات الى عندينا الواحد متجوز واحده فاكر انها زينه بنات البلد
وهى فى الحجيجه فرده شراب معفن منتن كمان اهوه هوه ده الى بيجولوا عليه مش هتجدر تغمض عنييك


ميدو جه طبعا



ميدو: مالكم يا بنات مش هتدخلوا الحفله ليه



ندى : لا معلش احنا ملناش فى كده



سعديه :بس يلا انت يا معفن احنا مش ندخل السفاله وجله الحيه دى خليك انت لوحدك



ميدو : خلاص متزعلوش لو الحفله مش عجباكوا احنا ممكن نخرج نروح اى مكان



جنى جات بتنادى على ميدو



جنى : ميدو يلا تعالى ارقص معايا



ميدو: معلش يا جنى احنا هنغير وخارجين انا وندى وسعديه لو تحبى تيجى معانا



سعديه: يادى النيله هى الفجريه دى ورانا ورانا
يا بت انا عملت معاكى زى بانوراما وسبتلك علامه وبردو مش محرمه




جنى : على فكره انا مش كلمتك خالص



سعديه:وعلى فكره بردو شكلك وحش جوى انتى حتى مافكيش ربع كيلو لحمه على بعضيه معضمه ومخشبه
وشكلك وحش ويجيب العار بت اهوه انتى اللى يشوفك المفروض يغمض عنيه

لانه هيجرف منك ونعملك اعلان ونجول فيه جنى مش هتجدر تفتح عنييك
ولو فتحت عنييك هتتشنكل رجليك


ندى وميدو ميتين من الضحك وجنى متنرفزه اوى مش عارفه ترد



جنى : على فكره يا سلعوه انتى انا مش اكلمك خالص خالص



سعديه : البت دى مش بتحرم يا ناس انا سلعوه يا ام سحلول اجرى يا بت شوفى سحلول عايزك



ندى : بس يا سعديه جنى متزعليش سعديه بتحب تهرج



ميدو: كفايه خناق ويلا بقى نخرج



ندى : هنروح فين



ميدو : نروح سينما ونتعشى بره موافقين




كلهم طبعا وافقوا وخرجوا

الحلقه الحادية عشر



دخلوا السينما واتفرجوا على فيلم جميل اوى ورومانسى



واما خرجوا من السينما كلهم مبسوطين اوى
الا سعديه عماله تعيط اوى



ندى : مالك يا سعديه بتعيطى ليه هوه الفيلم اثر فيكى اوى كده



سعديه : لا ياختى انا صعبانه عليا الجوطه بتاعت البطله ماتت
وجعت من فوج السطح ومش لحجوها




ميدو: للدرجه دى انتى حساسه يا سعديه زعلانه على القطه



سعديه : ايوه يلا هى مش علشان خرسه نستهتر بيها لازم نراعى حجوج الحيوان



ندى: خلاص يا ستى متزعليش دى تمثيل



المهم بعد اما خرجوا من السينما راحوا يتعشوا فى مطعم



دخلوا جنى اعدت جمب ميدو وسعديه وندى اعدوا جمب بعض



جه الجارسون وقالهم تحبوا تاخدوا ايه جنى بقى اختارت اول وحده




جنى: هاتلى ستيك بالكارى وخضار سوتيه وعصير جريت فروت




سعديه:ايه ياختى ده انتى بتطلبى دى بلا كارى بلا بارى
وايه كمان انت اجرى وانا افوت ده




جنى : سوفاج فلاحه




سعديه : اتهببى يا بت بلاسوفاج بلا نيله


انت ياعم مش عندك لحمه وفراخ ورز وسلطه




الجارسون : ايوه طبعا



سعديه : خلاص جيبلنا كلنا زى بعض



الجارسون جاب الاكل واعدوا ياكلوا

جنى عماله تاكل ميدو فى بقه

وهوه كمان بياكلها

وسعديه متنرفزه




سعديه : متلموا نفسكوا انتوا لتنين جاتكوم الجرف فى شكلكوا العفش




جنى : وانتى مالك متغازه ليه



سعديه : انا اتغاظ اتنيلى انا جرفانه بس وانتى فاتحه بوجك كده والشوكه مش محوجه فيه جاتكم الجرف فى خلجتكم الملخبطه



جنى دخلت الحمام تصلح الميكب بتاعها

وسعديه استغلت الفرصه وحطتلها شطها فى الاكل بتاعها
وجت جنى تاكل وهى مطمنه



سعديه : فى سرها بتكلم (بصى
جال تفتح بوجها كد اييه وهوه يدخل كبش بحاله جاتك نيله مبجاش انا سعديه
بنت ام سعديه زينه بنات الصعيد ان ما خليتك تتعلمى الادب وابطلك جله
الربايه يا جنى يا بت ام جنى )



جنى اول اما حطت اول معلقه فى بقها صوتت



جنى: اه اه بقى الحقونى



ندى : مالك يا جنى فيه ايه



جنى : ناااااااااااار بقى نار



ميدو : طيب خدى شويه ميه




سعديه : ميه ايه الى هتحوج فيها دى جيبلها المطافى احسن علشان تعمل مفعول سريع



جنى : انتى الى عملتى كده مفيش غيرك




سعديه : وتربت سيدى اللبلوبى ما عملت حاجه انتى بتتهمينى بالباطل هتخشى النار



جنى : لا انتى مفيش غيرك



سعديه : ايوه انا
اللى معاكى اعمليه يا ام سحلول



ميدو: طيب ليه كده يا سعديه




سعديه : انت مالك انت ولا متغاز على حبيبه الجلب بتاعتك




ميدو : لا بس احنا فى مكان عام عيب



سعديه : بص يلا يا دزمه انت
انا لو وافجت انى اخرج معاكم علشان بعتبركوا كلكوا زى اخواتى
وخصوصى انت
وكمان معانا محرم معانا ندى والاخ جنى

ولا انت فاكر انى عاشجه سواد عيونك المعفنه دى جاتك نيله فى شكلك العفش



ندى : بس يا جماعه عيب كده يلا بقى نمشى

ومشيوا بعد خناقه حاره بين سعديه وجنى

وانتهى اليوم تعالوا نشوف حصل ايه فى اليوم السادس الى هو اخر يوم فى الرحله

الحلقه الثانية عشر




فى اخر يوم قرروا انهم ينزلوا يعملوا شوبنج وبالليل هيروحوا مسرح



ندى: سعديه يلا البسى علشان نروح نشترى شويه حاجات




سعديه : طيب انا خلصت لبس يلا




وخرجوا وهمه بيتمشوا بيشتروا الحاجات الى عايزينها قابلوا الاستاذ ميدو والهانم جنى




سعديه: بت يا ندى الحجى شوفى مين الى هناك ده




ندى : اه ده جنى وميدو




سعديه
: يادى اليوم لاسود انا كارهاهم همه لتنين انا لو اعرف ان الرحله المطينه
دى فيها البت جنى واللى هتعمله ده مكنتش وافجت انى اجى من الاول




ندى : خلاص اعملى نفسك مش شيفاهم




سعديه : ايوه يا بت صم بكم عمى لايرون ولا يسمعون امشى




بس ايه ميدو طبعا شافهم وجه يجرى




ميدو : ايه ده انتوا هنا انتوا مش شايفينا




سعديه: يادى النيله برص وسحليه ماشيين هنشوفهم ازاى




ولو شفناهم نضربهم ونمشى




ميدو : ليه كده بقى مش كنتوا تقولوا علشان نخرج سوى





ندى : احنا منعرفش انكوا انتوا خارجين




سعديه : لا عرفين بجى ومش هنخرج معاكوا




جنى : ليه بقى يا انتى




سعديه : بصى وحياه ابوكى الحج ابو جنى انا معايزاكى تفتحى حنكك ده ولا تنطجى عارفه ليه




جنى : ليه



سعديه : علشان صوتك وحش بيلم الناموس وكل الحشرات الوحشه المعفنه دى

وكمان علشان خايفه عليكى ممكن اعملك عاهه ومحدش يبصلك وتجعدى فى وش امك بوزك فى بوزها واخد زنبك وتتحسبى عليا وحده



ندى : بصوا احنا هنشترى حاجات لو انتوا هتشتروا حاجه يلا


ولو رايحين مكان تانى يبقى باى بقى



ميدو : لا احنا هنروح معاكم



سعديه : هى لزجه بغرى يوم ملحوس بهباب


وهمه بيشتروا حاجات جنى اختارت طقم بس ايه مفتوح اوى وقصير

سعديه بتبصلها من فوق لتحت وماسكه نفسها بالعافيه ونفسها تتكلم

وسعديه اختارت عبايه خروج جميله وقالت هشتريها


طبعا جنى بتجيبه لنفسها ديما مش عجباها العبايه بتعتبره لبس فلاحين فا علقت على العبايه ربنا يستر



جنى : ايه ده الى انتى هتلبسيه



سعديه : ماله ياختى مش عجباكى



ندى : دى جميله اوى وشيك




جنى : جميله ايه دى زى الخيمه فعلا فلاحه سوفاج



سعديه : يخرب بيت اللى جابوا ابوكى ايه اللى بتجوليه ده يا بت يا دزمه انتى




جنى : متغلطيش انتى متعوده تجيبى لبسك من التوحيد والنور ولا ايه



سعديه :
التوحيد والنور احسن منك يا زباله يا بت ده انتى لاجئه فى سوج الجمعه وسوج
التلات وكل الاسواج الى بتبيع البس الجديم المعفن يا جربانه




جنى : ده انا لبسى مش بجيبه غير من احسن مول فى البلد



سعديه : لا واضح ده شعبان عبدالرحيم اشتكى منك بيجول انى كل ما اروح الوكاله الجاها هناك بتشحت كمان مش بتشترى




جنى : انتى معفنه بتلبسى الزباله



سعديه : مش احسن من الجيبه الى انتى لابساها بتاعت اختك الصغيره دى صح
ولا انتى مكنش معاكى فلوس تكمليها




ندى : عيب كده بقى انتوا الاتنين



ميدو : جنى انتى غلطانه انتى مالك تلبس الى تلبسه



سعديه: ماهى لازم تنسحب من لسانها ام سحلول السحليه الجربانه دى




جنى : وانت مالك يا ميدو زعلان ليه عليها




سعديه : يومها اسود وهو اللى يجول الحج يبجى ماله ولا شايفانى بحب فيه ياختى ومسبلاله عنيا علشان كده بيجلك عيب



ميدو : خلاص يا سعديه حقك عليا انا



سعديه : ولا حجى عندك ولا عند الجيران انتهينا



ندى: لا معلش لازم تتصالحوا



ندى وميدو صالحوا سعديه وجنى وخدوا فتره هدنه بس



اشتروا الحاجه وراحوا الفندق علشان يستعدوا لخروجه المسرح بقى



وباليل
بدأ الاستعداد ندى وسعديه لبسوا وميدوا جهز ورن عليهم ردت عليه ندى قالتله
احنا جاهزين بس لسه جنى قالها طيب انا مستنييكوا تحت



طبعا الكلام ده كان الساعه 6 والمسرح معاده 9



ندى : يلا يا جنى ميدو مستنى تحت



جنى : اوك استنى علشان اخلص



طبعا جنى لبست ووقفت قدام المرايه تجهز



سعديه اعده تبص عليها ومتغازه اوى منها وبتكلم فى سرها

بتقول :
يادى النيله ايه لبس العيال الى هيا لابساه ده وفرحانه جوى بالعصايتين الى سيباهم عريانين دول

البت دى ايامها هباب مش هتورد على جنه يادى النيله

وايه كمان ده الى بتحطه فى عنيها سته وستين لون اسود واخصر واصفر وابيض
هو ايه الهباب ده عملت زى العفريته الوحشه



ندى : يا جنى يلا الساعه 7




سعديه : انتى يا سكر بجالك ساعه بالظبط فى عنييكى الحمضانه دى بجت عامله زى البيضه الممششه المعفنه يلا



جنى : استنوا بقى متلخبطونيش




سعديه : على اساس ان انتى بترسمى لوحه فنيه ومركزه فيها يلا ياختى يا ننوس عين ماما اتاخرنا
فضلوا اعدين مستنين لغايه الساعه 8 ونص


وسعديه وندى متغازين اوى

وميدو كل شويه يرن



سعديه : انتى يا بت يا ام بوز فجرى والله ان ما نزلتى دلوجتى لا هنسيبك ونمشى



جنى : خلاص انزلوا وانا جايه وراكوا


نزلت سعديه وندى



ميدو : ايه يا جماعه كل ده امال فين جنى




ندى : لا دى معاها ربنا و10 ملايكه فوق



سعديه : لا ياختى دى معاها 10 شياطين بيوزوها تلخبط وشها



ميدو : هى بتعمل ايه كل ده




سعديه : بتعمل المتحف المصرى فى وشها لسه


مستنيه امون حتوب يجى يتمم عليه



جنى نزلت بعد اما طلعت عينهم طبعا وراحوا المسرح




تعالوا نشوف الحلقه الجايه حصل ايه

الحلقه الثالثة عشر



وصلوا المسرح كانت حوالى الساعه 9ونص


كانت المسرحيه بدأت والتاخير بسبب الهانم جنى




سعديه : يومك اسود النهارده يا فجريه المسرحيه بدات بجالها وجت طويل كله بسببك يا وحشه يا ملخبطه انتى



جنى : محصلش حاجه يا ماما لسه بدرى




سعديه : بدرى من عمرك الهى يجصف عمرك جادر يا كريم



ندى : تعالوا بقى قبل اما المسرحيه تضيع علينا كلها




سعديه: طيب وحياه الغاليه امى انا هسيبك دلوجتى بس لغايه اما المسرحيه تخلص بس

وشوفى اما نخرج هعمل فيكى ايه علشان الوجت الى ضاع واحنا بنستنى السفيره عزيزه اما تخلص لخبطه فى وشها المجشف

ان ما خليتك تلمى عضمك باديكى مبجاش انا سعديه بنت ام سعديه


دخلوا واعدوا سعديه بقى اما شافت عادل امام فرحت اوى




سعديه :
هااااااااااااااااااااااااااا واعدت تسقف وتزغرط لولولولولولولولولولولولى
مش مصدجه نفسى عشت وشفت الزعيم عادل امام يادى اليوم لابيض




ندى: ايه يا سعديه بس الناس بتبص علينا





سعديه
: بس يا بت مليش دعوه بحد فينك يا بوى تعمل يافطه وتعلجها على باب الكفر
ويجول بتى سعديه شافت الزعيم بزات نفسيه ده العمده لو عرف هيموت بسكته




ميدو : بس يا سعديه انا هخليكى كمان تسلمى عليه




سعديه : بجد يا ولا




ميدو : ايوه بجد وتتصورى معاه كمان



سعديه ايوه واكبر الصوره واعملها متر فى متر واعلجها على باب الدوار




ندى : اعدى بقى نشوف المسرحيه



واعدوا اما خلصت المسرحيه ميدو اخد سعديه وندى وجنى وراحوا يسلموا على عادل امام




سعديه
جريت عليه واعدت تسلم عليه ووقفت جمبه وقالت لميدو يصورها وخرجوا من
المسرح وهى فرحانه اوى ونسيت العلقه الى كانت هتاخدها جنى منها الحمد لله
ربنا ستر بقى




ميدو قالهم تعالوا نتعشى وبعدين نروح
دخلوا مطعم جميل اوى علشان يتعشوا


وهما داخلين



جنى : سعديه خدى امسكيلى الشنطه دى


ليه وانتى مفكيش ادين ولا اتشليتى هاتى ياختى


دخلوا واعدوا وطلبوا الاكل وكلوا وطلبوا ايس كريم حلو

جنى بتستفز سعديه


جنى : هو انتى تعرفى تاكلى الايس كريم ده




سعديه : لو باكل يبجى باكل جله زيك يا جليله الربايه



جنى : ما اظنش




سعديه : لا ظنى احسن اعرفك ازاى تظنى



ولا انتى نفسك تاخدى العلجه الى انا فرحتى خليتنا نسيتها



جنى : لا متعرفيش



وبعدين فيه كانت فلوس هنا فى الشنطه انتى اخدتيها


سعديه: انا اخد منك انتى فلوس هو انا حراميه زيك يا بت يا زباله انتى



ندى : بجد عيب يا جنى




جنى : ايه يا جماعه انا بهرج




سعديه : تهرجى تخلينى حراميه

وكمان بسرج فلوسك

يخرب بيت ابوكى

والله انا جولت ان نهايتك على يدى

يا بت ده لو ابوى عرف انى اتهمت التهمه دى ياجى يجتلنى ويتاوينى مش زيك انا حراميه يا معفنه




جنى : شوفى مين بقى المعفنه احترمى نفسك يا جربانه




سعديه : انا جربانه يا بت يا مجشفه ده انتى لو مش بتخلبطى وشك كده علشان تبجى حلوه كنتى فزهتينا
انتى لو غسلتى وشك والناس شافتك هتجلك انصرفى




سلام قول من رب رحيم



جنى : مش هرد عليكى فعلا فلاحه



سعديه : انا جولت ايام الى جابوكى جله وليلتك هباب
تانى كلمه فلاحى طيب خدى



وضربتها بالايس كريم فى وشها وجنى طبعا صوتت

وكانت ليله فى المطعم ميدو وندى مش عارفين يتصرفوا ازاى

ولا يعملوا ايه بس الحمد لله اليوم عدى على خير وتانى يوم كان السفر لمصر تعالوا نشوف حصل ايه










الحلقه الجايه

الحلقه الرابعة عشر


صحيوا الصبح بدرى ركبوا الاتوبيس وفى طريقهم للقاهره جنى وميدو اعدين جمب بعض

وندى وسعديه قاعدين جمب بعض

وسعديه متنرفزه اوى علشان جنى بتعمل حاجات كده مش لزيزه خالص مع ميدو
وبتهرج معاه وبتاكله

وسعديه طول السكه هتطق
طيب ليه بقى يا سعديه انتى حبيتى ميدو ولا ايه


سعديه بقى عماله تتكلم فى سرها


( ايه
المياعه وجله الادب دى البت مفيش فى وشها خشى ولا ادب خالص والتانى ما صدج
ربنا ياخده شوفى فرحان جوى ازاى وفاتح حنكه ده جاته داهيه تاخده وتاخدها
اتلموا لتنين على بعض ماهو كل طير يتلم على الى شبهه اتنين جربانين )



ندى طبعا حاسه بيها وعارفه انها متنرفزه



ندى : مالك يا سعديه فيه ايه


سعديه : ماليش يا بت فيه ايه


ندى : لا شايفاكى متنرفزه اوى



سعديه : ليه ياختى شايفانى بشد فى شعرى ولا بجطع فى هدومى بس انا ما بحبش جله الادب دى



ندى : فين قله الادب دى




سعديه : ليه ياختى مش شايفه السحليه والبرص الى جمبك




ندى : تقصدى ميدو وجنى




سعديه : ايوه ياختى زفت والعفريته بتاعته دى

دى البت ولا دانا فى زمانها اللى ناجص بس يعملولها اغنيه وتجول فيها انا جنى انا جن جن



ندى:هههههههههههه تصدقى تنفع




سعديه: اه وبدل ما يجيبوا واحد يجولها عزيزه لا يجولها عفريته عفريته



ندى : هههههههههه بجد هيبقى كليب تحفه



سعديه : ربنا ياخده وياخد امثالها من البشر




دار الحوار طبعا طويل بين سعديه وندى

وميدو وجنى عايشين احلى جو رومانسى

ووصلوا الى ارض القاهره

وكل واحد خد شنطته وروح بيتهم



سعديه وصلت بيت عمها وخبطت اعدت وقت طويل تخبط محدش بيرد



سعديه: يادى النيله همه عزلوا ولا ايه اما عرفوا انى جايه

وممكن يكونوا ماتوا يومهم اسود


بعد مده فتحت مرات عمها



مرات عمها : اهلا يا سعديه حمد الله بالسلامه



سعديه: الله يسلمك يا مرات عمى ايه انتى مفتحتيش ليه على طول



مرات عمها : معلش انا مش سمعتك

وعمك فى الشغل

واولاد عمك فى المدارس والجامعه

المهم انتى عملتى ايه انبسطى فى الرحله



سعديه : يعنى الحمد لله يا مرات عمى كانت كويسه بس ربنا مايوريكى يا مرات عمى على الى شوفته



مرات عمها : شفتى ايه يا سعديه احكيلى



سعديه: اه ما تصجى انتى تسمعى الكلام ده عارفاكى


شفت ناس يا بوى يا بوى ملط يا مرات عمى جال ايه لابسين مايوه

ومفيش مايوه من اساسه جله حيه وجله خشى

ولا الى بيعملوه ربنا ياخدهم



مرات عمها : هههه الحاجات دى عادى يا سعديه هناك



سعديه : عادى ايه الهى تولع فيهم جهنم ربنا ياخدهم المعفنين الابراص الجعانه دى



المهم يا مرات عمى انا هريح شويه لغايه اما عمى يجى



مرات عمها : ماشى اما يجى عمك انا هصحيكى



دخلت سعديه تنام واما جه عمها صحيت وسلمت عليه



واعدت سعديه تحكيلهم على الى حصل فى الرحله وهمه ميتين من الضحك



عمها: بجد دى كانت رحله جميله يا سعديه



سعديه : ايوه ياعمى بس البت جنى ربنا يحرجها هى الى كانت منرفزانى وجيبالى شلل رعاش



عمها : انتى الى كنتى محبكاها شويه المهم جبتيلنا ايه معاكى



مرات عمها : ايوه صحيح جبتيلنا ايه



سعديه فى سرها( ومالكوا كده مسروعين انت ومرتك الفجريه دى جبتولنا ايه من كتر الفلوس الى بتدوهالنا الهى تضربوا تفليسه تداينوا من بعدها )



اه يا عمى جبتلكوا حاجه كده بس على الكد عندكوا فى الشنطه


طلعوا الهدايا بتاعت سعديه وفرحوا بيها جدا لانها افتكرتهم


وبعد كده دخلت سعديه تنام علشان تروح الجامعه الصبح

الحلقه السادسة عشر


وجه معاد المقابله واتقابلوا جنى وميدو فى النادى


جنى : ميدو انت بتحبنى ولا لا



ميدو : طبعا يا جنى يا حبيبتى ليه بتسالى كده




جنى : اصل انا الفتره الى فاتت دى لقيتك مهتم بسعديه دى فكرت انك بتحبها





ميدو : انا احب سعديه لا سعديه دى زى اختى وكمان سعديه مش دماغى خالص



جنى : طيب يبقى لازم نعمل خطوبه




ميدو : مش دلوقتى يا جنى بلاش
استعجال احنا لسه فى اول الطريق




جنى : بصراحه كده بابا عايز يجوزنى ابن صاحبه معتبرنى سفقه من سفقاته وانت لازم تيجى تخطبنى




ميدو : مش عارف يمكن بابا ميوافقش




جنى: انت لو بتحبنى هتقنعه اتصرف بقى



ميدو : حاضر هتصرف




ميدو
رجع البيت وكلم باباه فى الموضوع ميدو طبعا دلوعه ماما وبابا وافقوا من
غير اى نقاش وقالوا انهم هيروحوا يتقدموا لجنى تانى يوم وطبعا ميدو اتصل
بجنى وقالها وفرحت جدا وهمه التنين مش راحوا الجامعه تانى يوم وندى وسعديه
كانوا قلقانين عليهم




ندى : هو ميدو وجنى مجوش ليه




سعديه : معرفش يختى يمكن يكوانوا متواعدين وراحوا يصيعوا فى اى مكان





ندى : تصدقى بجد انا شاكه انهم كانوا متواعدين بجد لانهم امبارح اعدوا يتكلموا واحنا مروحين





سعديه : الهى يكون طسهم قطر ولا اتوبيس همه التنين ونرتاح منهم






ندى : يا شيخه حرام عليكى استنى اما يجوا بكره ونعرف فيه ايه





سعديه : قلبى مش مطمن ربنا يستر






سعديه
وندى قضوا يومهم زى العاده ومشيوا وجم تانى يوم طبعا دخلت سعديه لقت نص
شباب وبنات الجامعه واقفين مع جنى وميدو وبيقلولهم الف مبروك






سعديه ندهت على ندى وبتسالها





سعديه : ندى هو فيه ايه





ندى: تعالى باركى لميدو وجنى







سعديه : ليه همه كسبوا الدورى






ندى : اتخطبوا لبعض






سعديه جاتها حاله زهول وصمت فضلت ساكته ندى تكلمها وهى مش مركزه معاها خالص






ندى : سعديه سعديه مالك





سعديه : لا مفيش مصدعه شويه






ندى : طيب تعالى باركيلهم







سعديه : ماشى




راحت سعديه تباركلهم الهانم جنى طبعا مش لازم تعدى اليوم على خير





سعديه : الف مبروح يا جنى

الف مبروك يا ميدو




ميدو : الله يبارك فيكى يا قمر عقبالك




جنى : عقبالك يا سعديه شفتى ميدو جابلى ايه




سعديه : حلو




جنى : حلو ايه ده يجنن انتى ما بتفهميش فى الزوق ولا ايه





سعديه : لا بتفهمى انتى ياختى





جنى : طبعا انتى اخرك دبله صفيح من ام ربع جنيه ويجيبهالك واحد فلاح من عندكوا






سعديه : يا مسهل يارب ده يوم مفترج عليكى لمى نفسك انتى يا سحليه يا عصايه النقاريه






ميدو : جنى عيب كده بقى






ندى اخدت سعديه وراحوا الكافتريا هناك سعديه اعده ساكته خالص





ندى: سعديه هو مالك النهارده



سعديه : مالى ايه مفيش يا بت






ندى : لا ساكته وشكلك مش طبيعى انتى زعلى اما عرفتى ان جنى وميدو اتخطبوا






سعديه : لا يا بنتى وهزعل ليه






ندى : اوعى تكونى بتحبى ميدو






سعديه : انا لا ميدو مين الى احبه ده انا تعبانه وماشيه يلا سلام






سعديه روحت طبعا وهى مش فى حالتها الطبيعيه دخلت الاوضه وقفلت على نفسها وبدأت تحاسب نفسها وتقول









هو
انا زعلت ليه كده هو انا حبيته ولا ايه ــــــــــ لالالالالالالالالا احب
مين ده عيل تافه ورمه وملوش شخصيه ـــــــــــــ بس منكرش انى اتشديتلوا
واعجبت بيه ـــــــــ لا اعجلى يا سعديه ده مش ليكى ــــــــــــــــ بس هو
طيب جوى ـــــــــ يا وجعه سوده ومهببه كانى حبيته بجد ــــــــــــ يا بت
اعجلى انتى جايه تتعلمى مش تحبى احترمى نفسك
وفضل حوار طويل بين سعديه ونفسها بقى وبردو حست انها حبيته واتشدت ليه يا ترى هيحصل ايه بعد كده

الحلقه الثامنة عشر


قضت سعديه الاجازه فى بيت اهلها وهى فى حيره مش عارفه تعمل ايه يا ترى هتوافق على محمدين ولا ترفضوا

وكمان هى متقدرش توافق عليه علشان مش بتحبه

وكمان متقدرش ترفضه علشان اهلها وكمان مش عارفه تعمل ايه مع ميدو

يا ترى تصارحه بحبها ولا لا

وهى شايفه انها غلط تقله وخصوصا ان هو خطب ومش صارحها انه بيحبها

وهى طبعا طول الوقت سرحانه وبتفكر ومش عارفه تعمل ايه

وبعد انتهاء الاجازه نزلت مصر علشان الامتحانات بعد اما وصلت راحت الجامعه تانى يوم وقابلت ندى وحكتلها على كل حاجه




ند ى :ياااااااااه يا سعديه كل ده فى قلبك وساكته طيب انتى ليه مش قلتى لميدو انك بتحبيه او صارحتيه كان ممكن ميخطبش جنى دى



سعديه : انتى مجنونه يا بت ولا ايه انا اصارحه لا كرامتى متسمحليش




ندى : الموضوع مش كده يا بنتى هو كان ممكن يفكر فيكى ويحبك




سعديه : انتى هبله والله يا بت ده بيحب العفريته الى اسمها جنى وهو اصلا مش بيفكر فيا ولا باجى على باله



ندى : بس انا لاحظت انه معملته ليكى مختلفه وكمان مهتم بيكى الفتره الى فاتت دى وكمان كان بيزعل جنى علشانك




سعديه : امال ايه الى خلاه خطبها تكونش سحراله ماهى جنى بحالها تلاجيها شغلت العفريت بتوعها وسحرتله




ندى : ههههههههه والله انتى فظيعه وده وقت تهريج يابنتى فكرى هتعملى ايه فى محمدين ده كمان




سعديه : والله ايام سوده ومش عارفه حاجه جال محمدين جال هو انا طايله محمد علشان اخد محمدين دى ايام هباب





ندى : بصى انتى قولى لاهلك لا واهتمى بميدو شويه يمكن يسيب الزفته دى ويهتم بيكى انتى





سعديه : اللى اهم من ده كله الامتحانات جربت ولازم اهتم بيها




ندى : اه كده كويس بس لازم تتغيرى شويه علشان ينجذب ليكى ويحبك بقى





سعديه : اتغير ازاى بجى




ندى : يا بنتى انتى اجمل من جنى دى بالف مره لو اهتميتى بنفسك شويه وباستايل لبسك هتبقى قمر







سعديه : موافجه بس باحترام ومخلعش الحجاب







ندى : اوك نخرج بعد المحاضرات ونشوف هنعمل ايه
وبعد
اما خلصوا المحاضرات نزلوا اشتروا شويه حاجات ولبس بقى وندى غيرت استايل
سعديه خالص وكمان خدتها الى بهدلة سنتر علشان تغير من شكلها ومظهرها شويه




دخلت سعديه وهى مستغربه طبعا على الى بيحصل





سعديه : بت يا ندى ايه ده






ندى : بصى هنا هنعملك ميكب وهنظبطك شويه
وهخليها تعلمك ازاى تحطى ميكب لنفسك وهشتريلك ميكب خاص بيكى






سعديه : بصى يا بت بلا ميكب بلا هباب الطين ده لا انا مش اغير فى خلجتى ياختى







ندى : يا بنتى مش هتغير فى خلقتك ولا حاجه بصى دى حاجات بسيطه وهاديه اوى بصى انا حاطه اهو واضح انى حاطه حاجه







سعديه : ايوه بس مش جوى






ندى : طيب هيبقى كده مش ظاهر







سعديه : بس جوليلها والنبى يبجى خفيف جوى مبحبش الهباب ده







ندى : لا هخليها تعلمك ازاى تحطى لنفسك علشان تعملى كل يوم لوحدك






علموا سعديه ازاى تحط ميكب هادى

وكمان ازاى تغير لفه طرحتها للموضه

وبعد ما خلصوا الشوبنج واللفه الطويله دى روحت سعديه عند بيت عمها

استغربوا طبعا للوضع الى فيه سعديه بجد بقت زى القمر

وهى قمر من الاول بس مكنتش مهتمه بنفسها




مرات عمها : ايه ده يا سعديه ايه الى انتى عملاه فى نفسك ده





سعديه : ايه يا مرات عمى شيفانى ماشيه على اربع رجلين ولا ايه ما انا زى مانا






مرات عمها : لا التغيير فى شكلك وفى لبسك انتى بقيتى قمر




سعديه : جمر بالستر يا مرات عمى ما انا جمر من زمان هو انتى حوله ولا ايه مكنتيش بتشوفى




مرات عمها: قمر اه بس بقيتى قمر 14




طبعا الكل معجب بسعديه وبالاستايل الجديد

وسعديه كانت فرحانه بكده وطبعا تانى يوم صحيت الصبح بدرى وعملت الى قالتلها عليه ندى

وعملت الميكب الهادى الجميل

ولبست اللبس الجديد

وعملت الطرحه زى ما علمتها

وبقت جميله اوى وراحت الجامعه اول اما دخلت
نشوووووووووووووووف
حصل ايه الحلقه

الحلقه التاسعة عشر



صوره سعديه فى الاستايل الجديد






اول اما دخلت سعديه الجامعه قابلت ميدو

ميدو بيبصلها وبيشبه هى دى سعديه ولا لا


سعديه : صباح الخير يا محمد


ميدو : انتى سعديه صح


سعديه : ايوه سعديه يا ولا امال خيالها ولا ايه ولا يكونش العفريت بتاعها


ميدو : ايه الى انتى عملتيه فى نفسك ده


سعديه : ماله يا ولا وحش ولا ايه


ميدو : وحش ايه ده انتى بقيتى قمر فى يوم وليله كده


سعديه : انا جمر من الاول بس انت الى ما بتشوفش


ميدو : ده انتى كنتى مدفونه فى كوم قش بس بجد بجد قمر


سعديه : خلاص يا ولا هتجعد تجول جمر كده للصبح ولا ايه المحاضرات هتخلص ومش هنحضر ولا وحده

يلا نشوف البت ندى وندخل المحاضره


ميدو : اوك يلا بينا


راحوا طبعا خدوا ندى ودخلوا المحاضره وبعد اما خرجوا من المحاضره لقوا طبعا الهانم جنى مستنياهم فى الكافتريا ومحضرتش المحاضره


جنى : ازيكوا يا جماعه عاملين ايه


ميدو : الحمد لله انتى اتاخرتى ليه ومحضرتيش المحاضره


جنى : معلش راحت عليا نومه بقى لانى كنت سهرانه


سعديه : هو انتى فالحه غير فى كده


جتى : بتبص اوى لسعديه


هى مين دى


سعديه : ايه يا بت مش عارفه مين دى انتى انتصيتى فى نظرك


جنى : سعديه مش معقول ايه الى عمل فيكى كده يابنتى ده مش استايلك ليه تلبسى حاجه مش ليكى


سعديه : شكلك كده موتك على يدى وجولتهالك الف مره مش احسن من الى انتى لبساه يا ام سحلول


ميدو : ليه يا جنى دى سعديه بجد بقت قمر بقت عسوله اوى


ندى : طبعا سعديه قمر من الاول بس هو تغيير بسيط


سعديه : اصل يا بتى همه مش بيشوفوا مش بيهتموا غير بالمظاهر وانا حبيت اثبتلهم انى احسن منهم بس بردو باحترامى


ميدو : طبعا يا سعديه بجد انتى قمر من غير حاجه


جنى : طبعا متنرفزه اوى من ميدو


ومالك كده بتقول قمر وانت بتبصلها اوى كده ليه تكونش معجب بيها


ميدو : ايه يا جنى الى بتقوليه ده اعقلى


جنى : لا مش هعقل وعندك سعديه اشبع بيها


سعديه : ايه يشبع بيها دى على اساس انى ساندوتش ولا برتوجاله انتى عيله معفنه وانا سيبالك المكان بالى فيه علشان مش ارتكب جنايه


ندى : ميدو روح صالح جنى بقى وانا هروح ورى سعديه اشوفها رايحه فين


ميدو : اوك قولى لسعديه متزعلش


ندى جريت ورى سعديه


ندى : سعديه استنى


سعديه : مش هستنى ولا حاجه


ندى : بت استنى شفتى الى حصل شكله الاخ وقع على جدور رقابته


سعديه : جدور ايه وعيدان ايه ده مش بيهمه غير المظاهر انا عايزاه يحبنى لشخصى لسعديه نفسها مش لشكلها


ندى : اصبرى يا ستى وحده وحده واحنا اهم حاجه دخلنا من الباب الى بيهتم بيه وبعد كده هنخليه يحب سعديه لشخصها


طيب اما نشوف


واثناء الحوار ميدو جه هو وجنى


ميدو : يا جماعه انا عازمكوا بعد بكره عيد ميلادى


طبعا هتيجوا كلكوا الى مش هيجى هزعل


سعديه : انا مش هروح عند حد ولا عيد ميلاد ولا اى حاجه انا هزاكر عليا امتحانات


ندى : يعنى انتى عليكى امتحانات واحنا لا تعالى معانى مش هتخسرى حاجه


سعديه : انا مش مستعده لكده


ندى : يا بنتى بكره الجمعه ويوم السبت هاجى اقضى اليوم كله معاكى ونروح انا وانتى عيد الميلاد سوى ويمكن يتغير حاجه افهمى بقى


ندى : ميدو خلاص ان شاء الله احنا جايين


ميدو : خلاص اوك بس لو مش جيتوا هزعل



وقضوا
اليوم وخلصوا محاضراتهم ورواحوا وجه يوم الجمعه الى سعديه اعدت تفكر فيه
طول اليوم يا ترى هتعمل ايه بكره وهتلبس ايه وهتتصرف ازاى وكان يوم طويل من
التفكير وجه يوم السبت ندى اتصلت بسعديه وقالتلها انا جايه علشان يجهزوا
لعيد الميلاد





ونشوف بقى حصل ايه الحلقه الجاااااااااااااااااايه

الحلقه العشرين




وصلت ندى عند سعديه واعدوا يتكلموا يا ترى هنلبس ايه



ندى : يا بنتى احنا هنلبس فساتين سواريه لان عيد الميلاد هيبقى باليل ومش هينفع اى لبس كاجول






سعديه : انتى يا بت يا هبابه فساتين ايه العريانه دى الى انتى جيباها لا انا مش هلبسها





ندى : يا سعديه قفليه محجب








سعديه : بردو لا ده مشخلع ياختى






ندى : طيب بصى البسى جربى ولو مش عجبك بلاش منه


ندى لبست سعديه الفستان وقفلتهولها محجب وكانت جميله اوى وفعلا اقتنعت سعديه بيه ولبسوا وجهزوا






صوره سعديه وندى









ونزلوا اشتروا طبعا الهدايا وراحوا عيد الميلاد سعديه طبعا داخله وهى مكسوفه اوى ومش عارفه تتحرك قابلهم ميدو





صوره ميدو







ميدو : اهلا يا جماعه نورتوا والله




ندى : كل سنه وانت طيب يا ميدو




سعديه : كل سنه وانت طيب




ميدو : وانتوا طيبين بس بجد انتوا قمر انهرده




سعديه : شوفى كل مره يجول جمر انهرده على اساس اننا نجوم الايام الى فاتت





ميدو :هههههههه بجد يا سعديه انتى بقيتى قمر الفستان هينطق عليكى





سعديه : شكرا يا محمد





اثناء الحوار حضرت الانسه جنى من داخل الحفله




صوره جنى














سعديه : الحجى يا بت يا ندى شوفى البت جنى دى لابسه ايه






ندى : ماهى طول عمرها بتلبس كده مش جديد عليها






سعديه :بس شوفى ضهرها عامل ازاى مش عارفه ايه مزاجها الزباله دى فى انها تبين جسمها





ندى : هههههههه خلاص ياسعديه احنا ملناش دعوه
وجات جنى





جنى : اهلا يا جماعه نورتوا ايه الحاجات الحلوه دى




ندى : ميرسى يا جنى





سعديه : فى سرها ( بترحب بينا على اساس انها صحبت الحفله )


اتفضل يا ميدو وكل سنه وانت طيب





ادت سعديه ميدو الهديه وكمان ندى جنى مسكت هديه سعديه واعدت تبص فيها




جنى : هى ايه دى تلاقيها هديه ب 2 ونص من السوق




سعديه : يا مسهل يا رب انا ماسكه اعصابى بالعافيه علشان متوترش عليكى واحنا فى بيوت الناس ربنا يهدك هده جويه وياخد اجلك جادر يا كريم







ندى : سعديه متروديش عليها خليكى انتى احسن منها







ميدو : كفايه يا جنى انتى زودتيها اوى بصراحه انتى بقيتى مستفزه اوى احترمى ضيوفى بقى





جنى : ماشى عموما كلامنا مش دلوقتى





المهم الحفله بدأت وكان عيد ميلاد جميل اوى لكن جنى واخده ركن لوحدها فى البلكونه واعده


ميدو دخل علشان يصالحها لقاها بتتكلم فى التليفون فسمعها بتكلم واحد





جنى
: ايوه بجد انا مكنتش فاكراك امور ودمك خفيف اوى كده انا لو اعرف انك انت
كده من الاول مكنتش اتخطبت لميدو وكنت حبيتك انت بس على فكره لسه فيه فرصه






لالالالالالالالا ميدو ده مكنتش اتوقع انه كده ده فلاح بيهتم ببنات فلاحه زيه





ميدو ده مش استايلى خالص انا كنت غلطانه




متخافش انا هحاول اخلع منه




معلش بقى يا بيبى انا هقفل دلوقتى وابقى اكلمك اما اروح




علشان محدش يعرف حاجه





يلا بقى باى




ميدو بقى سمع كل الكلام وهو ماسك اعصابه بالعافيه




ونشوف بقى حصل ايه الحلقه الجااااااااااااااااااااااااايه

ميدو : ايه كنتى بتكلمى مين يا جنى

جنى : لا مفيش يا ميدو دى وحده صحبتى


ميدو : مين دى انا اعرف كل صحباتك


جنى : وحده وخلاص انت لازم تعرفها


ميدو : انتى كنتى بتكلبمى شاب صح


جنى : انت مالك شىء مش يخصك


ميدو : يعنى ايه مش يخصنى


انتى نسيتى نفسك ولا ايه انا خطيبك


جنى : الخطوبه ممكن تنتهى عادى اتفضل دبلتك


جنى رمت الدبله فى وش ميدو وطلعت تجرى روحت


ندى وسعديه لا حظوا كده راحوا يشوفوا حصل ايه


ندى : ميدو فيه ايه


ميدو : مفيش الزباله الخاينه هى متستاهلش اصلا انى افكر فيها مفيش يلا نخلص عيد الميلاد علشان محدش يلاحظ حاجه بعدين ابقى افهمكوا


دخلوا طبعا والحفله خلصت بس ميدو طبعا فى مركز فى اى حاجه


تانى يوم راحوا الجامعه ملقوش ميدو ولا جنى


كل يوم على كده لمده اسبوع


ندى فكرت هى وسعديه انهم يروحوا يزوروا ميدو يعرفوا الحكايه وفعلا فى اجازه نهايه الاسبوع


راحت ندى وسعديه يزورا ميدو


مامت ميدو رحبت بيهم وندهتلهم ميدو طبعا حالته زفت خالص ومش فى المود


ندى :ايه يا ميدو مالك كده


ميدو : مفيش يا ندى الخاينه لقيتها بتعرف واحد غير وبتكلمه


طبعا ميدو حكالهم الى حصل


سعديه :
ايه يا ولا دور الدراما ده الى انت عايش فيه وعاملى فيها فيلم درامى ولا
مجتل هنادى هى اصلا متستاهلش جوم كده وركز فى كليتك ومزاكرتاك الامتحانات
بعد اسبوع ولازم تزاكر وتشوف مستجبلك


ندى : فعلا كلام سعديه صح هى اصلا متستاهلش وحده فكرت فى حد تانى يبقى متستاهلش وهى الخسرانه


سعديه : ايوه وكمان تغنيلها هانى شاكر انما انتى هتخسرى
جوم يلا وبطل الهبل ده


ميدو : ده انا معرفش اى حاجه فى المنهج بتاعنا ولا اى كلمه هدخل الامتحان ازاى


سعديه : انا هعرفك يلا هكسب فيك ثواب بعد المحاضرات نجعد ساعتين فى المكتبه واعرفك الحاجات المهمه ونزاكر سوى


ندى : يلا ياعم حد لاقى صعيديه زى القمر كده تعرفه وتزاكرله


ميدو : انا مش عارف اشكركوا ازاى بجد انتوا احسن اصدقاء شفتهم فى حياتى


وطبعا الاستاذ ميدو بدأيمارس حياته بشكل طبيعى وسعديه بدات تزاكرله ووقفت جمبه وكان اجمل اسبوع وبدأت الامتحانات ودخلوا اول يوم


ميدو : انا خايف


سعديه : جول يا رب ومتخافش ان شاء الله الامتحان ساهل


دخلوا اللجنه ومن حسن الحظ ندى وسعديه وجنى وميدو فى لجنه وحده ازاى محدش يسالنى
ههههههههههههههه


بدأ
الامتحان وكلهم بدأ يحلوا وواضح ان الامتحان سهل بس الهانم جنى طبعا اعده
مش فاهمه حاجه ولا عارفه تحل ولا كلمه جنى ندهت على سعديه


جنى : سعديه ممكن تقوليلى السؤال الاول


سعديه : طبعا بصوتها كله


لالالالالالالا انا مش بغشش حد بصى فى ورجتك يا ختى


طبعا المراقب جه وسالها فيه ايه


سعديه : عايزه تخلينى اغششها


المراقب طبعا خد الورق من جنى وطردها بره


بعد نص ساعه نده عليها ميدو


ميدو : سعديه السؤال الاخير ده ايه اجبارى ولا اختيارى


سعديه : يادى الوجعه المهببه الزفت التانى عايز يغش ده انا جايلاله السؤال ده الف مره بس انا بحبه مجدرش اضره


بص يا ولا بص جدامك حل الى تحله مش هغششك من غشنا فى ليس منا واحترم نفسك بجى


ميدو : هههههههههه طيب اوك مش هغش انا خلصت اصلا


طبعا
خلصت الامتحانات كلها وكانت اجمل ايام قضوها سوى وكان فاضل اسبوع على
النتيجه سعديه قررت انها تقضى الاجازه هى وميدو و ندى وتنزل بعد اما
النتيجه تظهر بلدهم فى الصعيد
ونشوف بقى الحلقه الجايه حصل ايه فى الاجازه دى

الحلقه الثانية والعشرون

الحلقه الثالثه والعشرون


اول اما وصلت سعديه البلد وراحت على بيتهم كل واحد يشوفها فى طريقها يبصلها اوى

والستات بردو بس مش بيكلموها سعديه مستغربه اوى همه مالهم كده فا ماشيه بتكلم نفسها


سعديه
: يادى النيله همه اهل البلد مالهم كده تكونش دماغهم ضربت ولا حاجه
لالالالالالالا ده اكيد مش عارفينى بس انا متغيرتش جوى يعنى دى كلها شويه
هدوم بس يلا معلش مسيرهم يتعودوا على شكلى كده

وصلت سعديه بيت اهلها وسلمت عليهم لكن كلهم اما شفوها كانوا مندهشين اوى

ام سعديه : انتى يا بتى ايه الى انتى عملتيه فى نفسك ده ايه الاوبهه دى كلها


سعديه : حلو يا امى ده عجبك


ام سعديه : ايوه يا بتى بجيتى حلوه جوى استنى اما ابخرك احسن حد يحسدك


ابو سعديه : يحسدوها على ايه يا وليه على المسخره الى هى عملاها دى


سعديه : مسخره ايه يابا انت شايفنى لابسه المحزج والملزج ده لبس محترم وكمان مش مكشوف ومحترم جوى


ابو سعديه : وليه غيرتى هدمتك يا بتى لبسك كان ماله


سعديه : يابا لازم كده علشان الجامعه والطلبه الى فيها محدش يشوفنى اجل منه


ابو سعديه : عموما احنا خلصنا من الموضوع ده بس اعملى حسابك الخميس الى جاى فاتحتك على ابن عمك محمدين


سعديه : يا ابا مش انا جلتلك محمدين ده مينفعنيش ده مش متعلم وميعرفش الالف من كوز الدوره اتجوزه ازاى مينفعش يابا


ابو سعديه : انا جولتها كلمه ولو رسيت على جتلك حتى


سعديه طبعا زعلت اوى ودخلت اوضتها
وقفلت على نفسها
واتصلت بميدو وقالتله
وكمان اتصلت بندى اعدوا يفكروا همه التلاته لغايه اما ندى وصلت لحل وقالته لسعديه


ندى : سعديه بصى هو محمدين معاه موبيل


سعديه : لا يا بت مش معاه


ندى : طيب بصى انا هبعتلك موبيل بالخط بتاعه واديه لمحمدين على اساس انه هديه وانا هشغلهولك هخليه يجى يقلك مش عايزك


سعديه : يخرب بيتك والله فكره جنان وكمان ده واد اهطل كده وهيصدج على طول بس يا رب تجدرى تعملى حاجه


ندى : متخافيش انا على ما يجى الخميس اكون ظبطلك كل حاجه بكره الموبيل هيكون عندك


ندى طبعا بعتت الموبيل لسعديه سعديه اما جه محمدين ابن عمها

اعدت اتكلمت معاه وادته الموبيل


محمدين : ازيك يا سعديه منوره البلد


سعديه : ربنا يخليك يا ابن عمى ده نورك


محمدين : امال ايه الاوبهه الى انتى فيها دى كلها


سعديه : ايه عجبك


محمدين : ايوه جوى جوى يا بت عمى


سعديه : محمدين انا جبتلك هديه حلوه جوى معايا يا رب تعجبك


محمدين : هديه ليا انا


سعديه : ايوه ليك انت ايه رايك فى التليفون ده موبيل


محمدين : اه محمول عارفه ربنا يخليك يا بت عمى


سعديه طبعا عرفت محمدين يشغله ازاى وكده

وبعدها بيوم اتصلت بندى وقالتلها ان التليفون خلاص بقى مع محمدين اتصلت ندى بمحمدين


ندى : الو


محمدين : الو ايوه مين انت


ندى : انا وحده


محمدين : وحده مين يوه ده انتى صوتك حلو جوى


ندى : وحده معجبه بيك ونفسها كمان انت تعجب بيها


محمدين: معجبه فيه ازاى وانتى تعرفينى منين


ندى : انا اعرفك كويس وشفتك كتير قبل كده واول ما انت جبت تليفون
انا اخدت رقمك علشان اكلمك واقولك انى بحبك


محمدين : يا بووووووووى بتحبينى انا


ندى : ايوه وكمان عايزه اتجوزك


محمدين : ايو بس انا هتجوز سعديه بنت عمى دى بجت حلوه جوى


ندى : امال لو شفتنى انا هتعمل ايه سعديه دى بالنسبالى وحشه اوى

انا هبعتلك صورتى على الموبيل وقلى رايك ايه

بعتت ندى صوره ممثله اجنبيه لمحمدين

محمدين طبعا شافها مصدقش نفسه

وكان فرحان اوى ان وحده زى دى تحبه وعايزه تتجوزه

وفضلت ندى تكلم محمدين كل يوم لغايه ما خلاص دماغه مبقتش تفكر غير فى الانسانه الى بتكلمه

ونسى سعديه اصلا وجه يوم الاربع الى هو بكره قرايه فاتحه سعديه ومحمدين

تعالوا نشوف حصل ايه
الحلقه

الجاااااااااااااااااايه

__________